Dzień milczenia… niby to samo co w każdej innej wspólnocie chrześcijańskiej, a jednak inaczej. Po liturgii Męki Pańskiej w Wielki Piątek pozostało puste tabernakulum (w Etiopii nie ma zwyczaju Grobu Pańskiego, nie ma więc całodziennej adoracji) Wielką Sobotę przeżyliśmy w ciszy, wraz z Maryją ucząc się od niej żywej nadziei na zmartwychwstanie.
Wigilia Paschalna rozpoczęła się o 20.15 przy wielkim ognisku – poświęcenie ognia, paschał – wszystko w wielkiej prostocie, ale z ogromnym namaszczeniem. Maleńka wspólnota wiernych pozwoliła odnaleźć poczucie tej szczególnej jedności. Ojciec Angelo, który przewodniczył celebracji, w Liturgii Słowa po pierwszych trzech czytaniach komentował przeczytane fragmenty, następny komentarz pojawił się po kolejnych trzech czytaniach, wreszcie po Ewangelii głosił słowo pełne mocy.
Mała, prosta kaplica misyjna w Gode, na tę uroczystość nieco się zmieniła, na podłodze pojawiła się świeża, zielona trawa – co jest etiopskim zwyczajem, związanym z każdą doniosłą okazją.
A na koniec jeszcze chwila wspólnej radości ze Zmartwychwstania Pana… przy słodkościach, między innymi przywiezionych z Polski
